Custom2

Belkide zaten hep bir oyundu. Bazen isyan edersin. Bazen aglarsin.
Bazende oylece koseye cekilip susarsin. Anlamsizdir ayrilik. Bir neden ararsin hep.
Bir cikis.
Sen ic dunyanda catisirken, yikilan dunyanin enkazini toplarken, o ... ,
o orada mutlulugun pesindedir. Ama hala bir bekleyis icindedir insan. Belki döner diye.
Aklin kabul etmeyeceyini bile bile yüregine ses geciremezsin.
Gitmemeliydi, bitmemeliydi diyerek belkide sadece kendini avutur insan yada sadece nefretini kusar.
Belki sadece ayrilik olsa yurek uslanir, susar. Oylece onu arar karanlik gecelerde.
Ama aldatilis. Ya sana oynanan oyun. Gozlerine bakarak verilen vaatleri silebilirmisin icinden.
Silebilir mi insan o güzel anilari. Nasil silebilir.Yok ki askin bir “off” dugmesi, yok ki kalbin bir “format” islemi.
isleniyor yüreginin duvarlarina. Bazen kalemle, bazense civiyle.
Ufak ama sirin bir kasabaydi kalbim. insanlar huzurluydu. Sevecenlerdi.
iyi kötü günleri gecip gidiyordu.
Ama birgun...
Ama birgun oyle buyuk bir deprem oldu ki yuregimin o kuçuk kasabasinda.
Hersey yerle bir olmustu. Adini umut koydugum ask koydugum insanlar enkaz altinda can vermislerdi.
simdi onlar yok.
Sik sik artci depremler oluyor. Geride kalanlar o kucuk ama huzurlu kasabayi tekrar insaa ediyorlar.
Belki birgun biter o insaat belkide bir omur boyu surer ... ...
Bir son bahar aksamiydi gidisin. Hayatimin ilk baharini yasarken, son bahar huznune cevirmistin.
Yapraklar agaclarini dokerken bende seni doktum icimden. Herseyi doktum ama sadece sevgiydi geriye kalan.
Sevgi nedir diye sorduklarinda sadece ayrilik dedim. Terkedilis. Sen seversin ve o gider.
Oylece gelecek kurgusunda, belkide menfaati pesinde. Belkide zaten hep bir oyundu.
Bazen isyan edersin. Bazen aglarsin. Bazende oylece koseye cekilip susarsin. Anlamsizdir ayrilik.
Bir neden ararsin hep. Bir cikis. Sen ic dunyanda catisirken, yikilan dunyanin enkazini toplarken, o ... ,
o orada mutlulugun pesindedir. Ama hala bir bekleyis icindedir insan. Belki döner diye.
Aklin kabul etmeyeceyini bile bile yüregine ses geciremezsin.
Gitmemeliydi, bitmemeliydi diyerek belkide sadece kendini avutur insan yada sadece nefretini kusar.
Belki sadece ayrilik olsa yurek uslanir, susar. Oylece onu arar karanlik gecelerde.
Ama aldatilis. Ya sana oynanan oyun. Gozlerine bakarak verilen vaatleri silebilirmisin icinden.
Silebilir mi insan o güzel anilari. Nasil silebilir.Yok ki askin bir “off” dugmesi, yok ki kalbin bir “format” islemi.
isleniyor yüreginin duvarlarina. Bazen kalemle, bazense civiyle.
Ufak ama sirin bir kasabaydi kalbim. insanlar huzurluydu. Sevecenlerdi. iyi kötü günleri gecip gidiyordu. Ama birgun... Ama birgun oyle buyuk bir deprem oldu ki yuregimin o kuçuk kasabasinda. Hersey yerle bir olmustu. Adini umut koydugum ask koydugum insanlar enkaz altinda can vermislerdi. simdi onlar yok. Sik sik artci depremler oluyor. Geride kalanlar o kucuk ama huzurlu kasabayi tekrar insaa ediyorlar. Belki birgun biter o insaat belkide bir omur boyu surer ... ...
Ana Sayfa

..:: Gittin ::..